Prayer I (HB Vol. 1)
by Jens Huls, 2024
Performance by Jens Huls, part of Helsche Boosheit vol. 1: The Church Service.
original text (Dutch)
We markeren het begin van deze tijd, onze tijd door bezinning met ons eigen gebeente: verbonden in vlees en bloed aan hen, ons evenbeeld. Immers, delen wij ieder hetzelfde lot: as tot as, stof tot stof. Uit aarde gemaakt. Ons vlees en bloed, een gedicht van herinnering en transformatie. Van ons gedeeld mysterie en onze gedeelde menselijkheid: dat de bevrijding van de ander, met die van ons verbonden is. Want wie niet leeft naar de kleur van zijn ziel en diens verlangen, zal zijn ziel geleidelijk aan zwart kleuren. Wat jou raakt, draag ook ik in me. Want als ik vergeef, zal mij vergeven worden, als ik sterf, zal ik voor eeuwig leven.
Onze hulp is in de naam van hen, die hemel en aarde gemaakt heeft. Die trouw houdt tot in eeuwigheid. En nooit laat varen het werk van diens handen. Afgelopen zondagochtend zag ik de hemel. God fluisterde verlegen terug: “Blijf geloven. Je eigen morele regels stellen, daarnaar leven, en als een gerespecteerd burger sterven: dat is deugdelijk. Dat is levenskunst. Want De kracht van ware moraal, zit in de ruimte die zij biedt aan eigen verantwoordelijkheid, mijn kind.” Amen
translation (English)
As we mark the beginning of time, our time together, through reflection through our own bones - bound in flesh and blood to them - our likeness is one. After all, we share the same fate: ashes to ashes, dust to dust. Made from earth. Our Flesh and Blood is a poem of remembrance and transformation, of our shared mystery and shared humanity: that the liberation of one another is the liberation of ourselves. For a man who does not live by the color of his soul and its longing, his soul will gradually turn black. What moves you, I carry within me. For if I forgive, I will be forgiven. And if I die, I shall live forever.
Our saving is in the name of Him, who made heaven and earth, who keeps faithful for eternity. And He who never abandons the work of His hands. Last Sunday morning, I saw heaven. God shyly whispered to me: 'Keep faith. Set thy's own moral compass, and live by that - to die as a respected man; that is virtue. That is the art of living. For The power of true morality is in the space it provides for personal responsibility, my child.' Amen