Rudolf de Mepske

^{Original text (Grunnegs, Geert Teis Pzn)}

heurt nou ‘t verhoal van de mepske aan,
dei jonker was van ‘t foan,
gain mensk het ooit in ‘t ommelaand
zok griezeldingen doan

hai sluig de lu in kettens doar
en zoagd’ heur d’enkels deur
mit hoalten schrobbezoagen ….. rits …..
deur zeen en bonken deur.

hai was aal mensen vijaand, hai,
mit duvel in ‘t komplot …..
hai moakte viefen daarteg lu
noa roder maark kepot.

‘doe duivelskind!’ ruip ain d’r van
mit haisterg doodsgeluud …..
‘hè duvel?’ lachte mepske, hè!
‘k poest hom zien helle uut!’

‘t was weer de dag noa roder maark
…. doar schopte ‘t aan zien deur …..
en mepske kikt wel zowat duurt …..
…. de duvel staait t’r veur.

‘doe poesten, vrund?’ zegt soatan…..’ jong,
mien helle uut? oetoe!
wie zeln ais zain, wel ‘t haarten ken,
oal routerd, ik of’ doe!’

op ins - het was op d’ wedderbörg -
giert t’r ain störm deur …..
en deur en roam uut d’engen, man
….. en mepske ligt t’r veur.

ligt veur meroakel in de gaang,
ze sloagen hom aan kedd’.....
en gooien hom in ‘t gevangenhok ….
woar he licht noch locht in het.

en spouken komen en zoagen hom
mit hoalten zoagen deur….
moezen en loezen knoagen hom
deur zeen en spieren deur….

in ‘t lest …. hai blast zien oazem uut,
‘t is niks as zwevellocht,
gain aine ken in börg, meer duren.
….. moar ain in wedde zogt.

uut schöstain ‘s nachts ain vuurge flaar…
‘t wordt hom nóu hait nóu koald….
de duvel sleept mit mepske vot….
de duvel het hom hoald.

nou nóg: de dag noa roder maark….
wat is ‘t veur hels geluud?...
het soest en störmt in wedderbörg…
…. mepske poest d’helle uut!

^{Translation (Dutch, translation by J. S. Uffen)}

hoor nou ’t verhaal van de mepsche aan,
die jonker was van ’t faan;
geen mens heeft ooit in ‘t ommeland
zo’n gruwelding begaan.

hij sloeg het volk in ketens daar,
en zaagd’ door ‘t enkelbeen
met kleine houten zagen … rats …,
door zeen en botten heen.

hij was eenieders vijand, ach,
met satan in ’t complot …
hij maakte vijfendertig lui
na d’rodermarkt kapot.

‘jij duivelskind!’, riep een van hen
met stervend stemgeluid …
‘wat duivel?’, lachte mepsche, ‘wat!
‘k blaas hem zijn helsvuur uit!’

’t was weer de dag na d’rodermarkt …
daar schopte ’t aan zijn poort …
en mepsche kijkt wie zoiets waagt –
de duivel wacht verstoord.

‘jij blaast dus, vriend?’, zegt satan, ‘knaap,
mijn helsvuur uit? buut vrij!
laat ooit eens zien, wie ’t harden kan,
vriend roetsnoet, ik of jij!’

ineens – het was op d’wedderborg –
giert d’storm door deur en ruit,
knalt alles uit de hengsels …
en mepsche vliegt eruit,

ligt voor jandoedel in de gang.
ze ketenen hem prompt …
en werpen hem in ‘t boevenhok –
waar licht en lucht niet komt.

gespookte komt en brengt er hem
met houten zagen wee …
en muis en luis, ze knagen hem
beid’ zeen en spier in twee.

aan ’t eind … hij blaast zijn adem uit;
de nacht van zwavel zwaar;
geen mens die ’t in de borg nog hardt.
een weddenaar neemt waar:

’n schoorsteen en éen flard van vuur;
met kouwe koorts betaald …
de duivel sleept de mepsche weg,
de duivel die hem haalt.

nu nóg: de dag na rodermarkt …
wa’s dat voor hels geluid? …
het ruist en raast in d’wedderborg –
mepsche blaast het helsvuur uit!

^{Translation (English, translation by Michiel Teeuw)}

now hear the tale of de mepsche,
who was a squire from faan;
his horrors in the countryside
are surpassed by no one

he beat the people in chains there,
and sawed through ankle bone
with little wooden saws ... rats ...,
through marrow and through bone.

he was ev'ryone's enemy, ah,
with satan in the plot...
he broke thirty-five folks after
rodermarkt on the spot.

“you devil child!” cried one of them
in dying voice with blame...
'what devil?', laughed de mepsche, 'i
'will blast his hellish flame!'

the day past d'rodermarkt again...
something kicked at his gate ...
and mepsche looks who dares such thing -
the devil duly waits.

'so you blow, friend?” says satan, ”lad,
my hellish flame put out?
let us once see, who hardens it,
me or you friend, i doubt!

suddenly - t'was on the wedderborg -
storm rushes through door and pane,
bangs all out of its hinges and ...
mepsche he flies away,

lies fully flat in the hallway.
at once they chain him up...
and throw him down into the den -
no light and air, locked up

a phantom comes and sawed him through
with wooden saws all woe ...
and mice and lice, they gnaw at him
bite muscle and marrow.

at the end ... he blows out his breath;
more heavy than sulfur;
no man yet endures in the borg.
a wedde man observes:

a chimney and one patch of fire;
with cold fever it's bought...
the devil drags de mepsche off,
after he has him caught.

now still: the day past rodermarkt ...
what is that hellish blare?
flutters and roars in wedderborg -
mepsch' blows the hellish flare!